- συνακτηρίων
- συνακτήριονassemblyneut gen pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
συνακτηρίων
Look at other dictionaries:
συνακτήριος — ία, ον, Μ 1. αυτός που καλεί σε σύναξη, σε συνάθροιση («τῶν τῆς ἐκκλησίας συνακτηρίων κωδώνων», Παχυμ. Γ.) 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ συνακτήριον α) τόπος συγκέντρωσης β) τόπος προσευχής, ευκτήριος οίκος γ) σύναξη, σύνολο συγκεντρωμένων ανθρώπων δ)… … Dictionary of Greek
